Here we go!

San francisco.

Zondagochtend werden we door Dinie en Tony weg gebracht naar het vliegveld. We kwamen ruim op tijd aan en het online inchecken was al gedaan. Hier mochten we gelijk even een tijd wachten voordat de koffers ingechecked mochten worden. Nadat een hele gezellige mevrouw dit had gedaan konden we door de douane heen en op naar Dublin. Onze vlucht had namelijk ee overstap (transfer). Dit ging allemaal prima en moesten we door de douane controle van de USA heen. De vragen zoals:wat doe je voor werk en hoeveel heb je op je bankrekening staan waren niet vreemd. We hadden gelukkig genoeg geld en mochten door op weg naar Amerika!

Na een lange vlucht met een super werkende tv scherm waarbij je honderd keer op iets moest drukken voordat hij wat deed. Kwamen we aan in Amerika. We waren blij maar Ted zei nog tegen Kaj “ik ben pas echt blij als we de koffers hebben” . Het was op dat moment dat Ted een hele grote fout maakte. Want eenmaal bij de bagage hal aangekomen kwam al vrij rap de koffer van Ted, na een hele lange tijd wachten hadden we de koffer van Kaj nog steeds niet gezien. Overigens met heel wat andere mensen is de koffer niet aangekomen. Lekker begin is dat. Na allerlei formaliteiten en formulieren zijn we richting de stad gegaan.

Eenmaal afgezet bij het hotel maar even de fishermans warf afgelopen. Een gezellige boulevard met verschillende pieren met restaurants en entertainment. Een hapje gegeten en naar bed. De volgende dag stond er een fiets tocht op de planning.

Om kwart voor 10 werden we verwacht bij de blazing saddles waar we heel enthousiast werden begroet met “welcome bikers”!!. Na een echte Amerikaanse introductie moesten we laten zien dat we konden fietsen. Nou dat konden we wel. Ondertussen honderd keer gevraagd of we uit duitsland kwamen, wat de sfeer niet ten goede kwam. Na dit geneuzel konden we naar beneden waar onze gids Christopher op ons wachtte. Ondertussen sloten andere groepen ook aan zodat we een mooi gezelschap hadden. Vooral team singapore was een genot om naar te kijken. Onder leiding van singaporiaan Tommy deden ze ook leuk mee. Helaas hadden ze nog nooit gefietst dus binnen 5 minuten hadden ze de fiets al 3 keer op de grond gegooid.
Na een paar pittige klimmetjes kwamen we uiteindelijk aan bij de golden gate bridge. Helaas voor ons hing er een flink pak dichte mist. Toch hebben we wel wat leuke foto's kunnen nemen.
Daarna zijn we naar een dorpje gefietst waar we uiteindelijk de ferrie weer terug hebben genomen naar San Francisco. Inmiddels wel goed verbrand beide. Er stond immers nog meer op het programma.
We zouden in het eind van de middag naar alcatraz gaan, “welcome to the rock”. Hier hebben we een heel indrukwekkende audio tour gedaan. Eenmaal terug in het hotel stond ons iets moois te wachten. Enrique hoofd koffer van het hotel belde op en zei dat kaj zijn koffer gearriveerd was, helemaal super!
Na weer een stevig ontbijt zijn we op onze laatste volle dag in San Francisco op een hop on hop off bus gestapt. Vol goede moed zijn we boven in de buitenlucht gaan zitten waar we later spijt van kregen. Hiermee hebben we een tour gemaakt door de gehele stad waarbij we alle must see hebben gezien. Inmiddels wel beneden naar binnen verkast want het werd ongelooflijk koud, rare stad joh de ene dag verbrand je de andere dag is het mega koud.
Tegen de avond zijn we terug gegaan naar het vliegveld, We moesten onze huurauto nog ophalen die we de komende dagen hard nodig hebben. Met een über taxi bij het vliegveld afgezet en op naar het huurauto loket. Daar stond meneer Roberto die ons hielp, we hebben in Nederland al een auto gereserveerd dit zou een klasse dodge charger zijn of iets vergelijkbaars. Roberto had slecht nieuws hij had even achter gekeken en had geen dodge meer, ze waren namelijk erg populair. We moesten het dus helaas doen met een Toyota. Nou dat is niet anders, we moesten beneden naar de garage toe en daar werden we verder geholpen. Prima, daar aangekomen was het eerste war de beste man zei”we hebben nog 1 dodge dus die kan je pakken”. Op dat moment veranderden Kaj in een driejarige Jochem Meijer adhd kind en sprong als een kangoeroe in de dodge. Mooi, we hebben een dikke bak. Snel weg rijden voordat Roberto achter ons aan komt!