Lake Havasu City & Los Angeles

We laten de natuur achter ons en gaan op weg naar de laatste grote stad. Onderweg maken we nog een tussenstop in Lake Havasu City. Onderweg naar dit plaatsje wat gelegen ligt rond een meer konden we een stuk route 66 meepikken. Dit stelde op zich zelf niet zoveel voor maar we konden het wel afschrijven van onze bucket list. We kwamen langs het plaatsje Hackberry, dit plaatsje bestond uit niet meer dan een paar huizen en een winkeltje. Dit was wel een heel typisch winkeltje met allerlei spullen van route 66. Daarnaast was het eigenlijk een soort van museum met allerlei oude auto’s en een soort van Grease Diner in het winkeltje gemaakt. Het was erg leuk om hier door heen te lopen. Hier hebben we ook een dollar biljet aan de muur gehangen met onze namen er op. Er waren al een paar mensen ons voorgegaan. Er was bijna geen plek meer aan de muur maarja. Wellicht komen we hier in de toekomst terug en kunnen we op zoek gaan naar ons biljet, wie weet.
De rest van de tocht werd steeds heuveliger en dat was eigenlijk wel een leuke afleiding op de doorgaands saaie wegen die we de vorige dagen hebben gehad. Uiteindelijk kwamen we ook langs het plaatsje Oatman. Wat hier direct opviel waren de ezels die door de oude western straten liepen. Overal waren ezels, in de winkels verkochten ze ook allerlei ezels prulletjes. Het was wel geinig om in dit oude western dorpje rond te kijken. We merkten wel dat het hier al een stuk warmer was dan bij de Grand Canyon. We stapten weer in voor het laatste stuk naar Lake Havasu City.
In het eind van de middag kwamen we hier aan, het was verschrikkelijk warm. We besloten direct om eerst maar af te gaan koelen in het buitenbad. De stenen de trappetjes, alles was gloeiend heet. Na een tijd rondgedobberd te hebben kwam er toevallig een ander Nederlands gezin ons vergezellen. Deze man had hele interessante verhalen over zijn familie die her en der in Amerika woont en allemaal heel rijk waren. Echt super leuk om te weten…..top. Nadat we gedouched hadden gingen we toch maar even kijken of we ergens konden eten, het werd uiteindelijk de bear. Een heel eenvoudig restaurant met niet al te lekkere gerechten maar ok. Daarna zijn we nog even de plaatselijke kroeg ingeweest waar ze geheel toevallig aan het karaoke waren. Een mooie tent, jammer dat er geen hond was. Dan maar weer naar huis.
De volgende dag na een Walmart ontbijtje op weg naar L.A., dit zou nog ongeveer 5 uurtjes rijden zijn. We kwamen daar redelijk op tijd aan, toen we eenmaal de stad binnen reden was het al zo ontzettend druk. We wisten toen nog niet dat dit pas het begin was en dat we deze drukte nog een aantal keren zouden tegen komen. Bij het hotel aangekomen eerst even lekker acclimatiseren in de kamer. Kaj had uitgevogeld dat we tv on demand hadden en hij zetten de hyper intelligente serie “are you the one”op. Ted moest toch wel toegeven dat deze mensen ongeloofelijk dom waren maar dat het wel leedvermaak was. Na een aantal afleveringen gingen we lopend op zoek naar eten. Er was overal om ons heen eetgelegenheden en als we de weg zouden volgen kwamen vanzelf bij het strand uit. We zagen een Argentijns restaurant en dachten, dat hebben we nog niet gegeten. Na wat nacho’s, taco’s gingen we op weg naar het strand. Die nacht zouden we het strand niet vinden, dit kwam vooral door de topuitleg van de Chinese receptievrouw.
De volgende ochtend lekker vroeg naar het ontbijt(want die was inclusief) en daarna naar de receptie om een city tour te boeken. Ze zei dat we wel een beetje laat waren maar na een telefoontje naar het tour bedrijf was het mogelijk. Ze zouden ons om half 11 ophalen, uiteindelijk toen het 12 uur was belde het bedrijf op dat de bus kapot was…jaja. Afgesproken dat we de volgende ochtend wel de tour wilden doen voor de helft van de prijs. Nu moesten we even besluiten wat we deze dag gingen doen. We kamen al vrij snel uit op universal studio’s want daar hadden ze Harry Potter. De auto ingestapt op weg naar Universal. Dit was ongeveer een uur rijden. We kwamen aan en moesten direct 25 dollar betalen voor het parkeren..hoppa. Vervolgens kom je uit op de universal city walk wat ook al een hele belevenis was. Allerlei winkels eetgelegenheden wel echt gezellig. We kwamen bij de ingang van het park, we keken naar de prijslijst….. 120 dollar per persoon ok. We waren er nu eenmaal dus we hebben het betaald. Het was duur maar het was ook wel heel bijzonder. Nadat we de Waterworld show hadden gezien met allerlei spectaculaire stunts explosies en geweerschoten gingen we Wegisweg in. We liepen zo het verhaal van Harry Potter in en in de verte doemde het grote kasteel Zweinstijn al op. In dit kasteel zat de attractie, om hier te komen moest je een stuk lopen in het kasteel met van alle kanten verhalen in bewegende schilderijen. Na een kijkje bij de kamer van Perkamentus stapten we uiteindelijk de attractie in. Een geweldige ervaring met een 3d videowall om je heen en de kar waar je in zat bewoog mee met een spectaculaire ontsnapping. Ondertussen wanneer de video wall weg was kwam er ineens een levensgrote spin of dementor op je af. Kaj vond vooral de spin erg leuk, hij reageerde zonder een scheldwoord… Hierna hebben we nog de studiotour gedaan en de minion attracties die beide ook geweldig waren en qua attractie een beetje hetzelfde in elkaar zaten. We gingen op tijd weg want we hadden s’ochtends nog een piraten dinnershow geboekt voor de avond. Dit was 40 minuten rijden maar met de verkeersdrukte gingen we maar op tijd weg. Uiteindelijk kwamen we nog te laat aan omdat we er meer dan 2.5 uur over gedaan hebben. Na wat haasten kwamen we 10 minuten te laat aan. Gelukkig was het hoofdprogramma nog niet begonnen en konden we gelijk het voorgerecht wegwerken. We stierven van de honger dus dat kwam goed uit. Na een mooie show waar uiteindelijk de kinderen in de zaal de grote draak hadden verslagen was het tijd om naar huis te gaan. We waren beide moe maar voldaan, tijd voor een paar afleveringen are you the one?
De volgende dag op tijd ontbijten want we gingen een city tour doen. We werden (weer te laat) opgehaald en nadat we andere gasten bij andere hotels hadden ingeladen op naar het verzamelpunt. Bij dit punt moest je nog een deel betalen en werd je weer verdeeld in bussen, het woord logistiek laat nog wel eens de wensen over in Amerika pff. We zaten verdeeld in de bus omdat we als laatste aankwamen bij het verzamelpunt top. Ted zat helemaal voorin bij de gids en Kaj halverwege met zijn Duitse vrienden. Het was een saaie tour maar we hebben wel de belangrijke dingen gezien zoals: Venice Beach, Santa Monica Beach, Beverly Hills, Hollywood, Walk of Fame en noem maar op. Wij vonden het gewoon niet zo’n geweldige tour maar goed. S’avonds hebben we vlakbij Santa Monica gegeten en zijn we nog even de pier op geweest. Daarna probeerde we iets van een gezellig kroeg te vinden, dat was gewoon niet te doen. Nergens kon je lekker een biertje aan een bar drinken met op de achtergrond leuke muziek helaas maar we hebben ons best gedaan.
De laatste dag na veelvuldige pogingen om een kaart bij de receptie op te halen om Kaj te verassen zijn we maar uitgechecked. Helaas de kaart is nooit gezien, wellicht komt hij nog terug naar Nederland we zullen zien. Na het uitchecken zijn we nog even naar Redondo Beach gereden en zijn we langs leuke winkeltjes op de pier gaan lopen. Tijdens Kaj zijn ijsjepauze werden we nog bijna overgehaald om gelovig te worden. Niet gelukt maar we kregen wel de zegeningen voor een veilige terug reis. Na gelunched te hebben aan het haventje zijn we maar richting het vliegveld gaan rijden. We moesten ten slotte ons schatje eerst nog inleveren. Onze Dodge Charger heeft ons overal zonder problemen of gemopper gebracht. Hij heeft steile kilometers overleefd, door temperaturen van 50 graden gereden en de stanklucht van Kaj zijn winden doorstaan. Nu was het tijd voor het afscheid. Daarna werden we door een shuttle bus naar het vliegveld gebracht en na een paar potjes kaarten en wat eten en drinken gingen we weer de lucht in richting het thuisfront. De terugreis verliep beter dan de heenreis en de koffers kwamen als 1 van de eerste op de band. Wel was het in London nog even spannend omdat de overstaptijd niet zo lang was maar ook dit ging goed. Johann en Laura haalde ons op en brachten ons na 3 fantastische weken thuis.
We hebben super mooie dingen gezien,gedaan,ontmoet en beleefd. Het Amerikaanse volk heeft een super indruk achter gelaten op ons en we hebben ontdekt wat een fantastisch land het is met enorme uiterste. Van het drukke stadse leven tot het prachtige boeren land in de afgelegen gebieden. Van enorme hoogtes tot hele hete vlaktes, wat een diversiteit die we ons leven nooit meer zullen vergeten.